Eddie van Halen

Eddie van Halen

Eddie van Halen is door de lezers van het gitaartijdschrift ‘Guitar World‘ uitgeroepen tot de beste gitarist aller tijden. De in Nijmegen geboren (of is het toch Amsterdam) Van Halen verhuisde met zijn ouders en broer Alex in 1962 vanuit Nijmegen naar Pasadena in California.

Eén van de dingen die daarbij meespeelden was de houding van Nederland tegenover Indo’s. De moeder van Eddie van Halen, Eugenie van Beers, is volbloed indo en de jongens met hun Nederlandse vader Jan dus halfbloed (ook wel mulat genoemd, vertelde een indonesisich vriendinnetje ooit, die dat waarschijnlijk vriendelijker of exotischer vond klinken).

Beste gitarist

Eddie van Halen rond 2000, vlak voor de eerste keer kanker bij hem werd geconstateerd

Voor Guitar World is Eddie van Halen dus de beste gitarist aller tijden, nadat lange tijd Jimi Hendrix op die hoge plek had gestaan. Ik wil niets afdoen aan de titel die Van Halen nu heeft, maar het is natuurlijk een moment opname. Op de tweede plaats staan Brian May, gevolgd door Alex Lifeson (van Rush), Jimi Hendrix en Joe Satriani.

In de top-100 van Rolling Stone, een blad dat de muziekwereld breder bekijkt, staat Jimi Hendrix nog steeds bovenaan. Guitar World is helemaal gericht op de gitaar, maar als je het blad leest zijn het toch vooral de rockgitaren (en gitaristen) die daarbij in het licht staan.Steve Vai en Alvin Lee komen in de top-100 van Guitar World niet voor, terwijl dat op hun manier toch ook vernieuwende virtuozen zijn. Ze komen overigens ook niet voor in de lijst van Rolling Stone.

Eddie van Halen in 2012

Edddie van Halen in 2012, steeds duidelijker is de indonesische invloed van Van Halen te zien, die overigens nog steeds Nederlander is.

Muziekjournalisten

Groot verschil tussen beide lijsten is dat de verkiezing bij Rolling Stone wordt gehouden onder muzikanten en muziekjournalisten, terwijl deze eerste verkiezing bij Guitar World via lezers werd gedaan. Na een half jaar waren er bijna een half miljoen stemmen uitgebracht.

Het was daarbij duidelijk dat enkele fanclubs de keuze voor hun favoriet flink hadden gepromoot. En het zal logisch zijn dat op dit moment nog populaire gitaristen bij de lekenlezers meer stemmen kregen dan dode en/of vergeten muzikanten, tenzij er nog een wolk van mythevorming om hen heen hangt.

Joe Bonamassa

Bijzonder vind ik dan ook Robert Johnson. Deze in 1938 overleden bluesgitarist staat op 16. Wellicht dat Youtube daar een rol in speelt, want daar zijn nog enkele opnamen van Johnson makkelijk toegankelijk. Jango Reinhardt staat op plaats 32. En één van mijn favorieten, Joe Bonamassa, op 48.

Er is natuurlijk over zo’n verkiezing nog veel meer te bevragen en te zeggen. Waar wordt bijvoorbeeld naar gekeken, muzikale invloed, virtuositeit (vingervlugheid), dynamiek (zacht en hard), solo’s en wellicht spelen hele andere dingen een rol. In het geval van de lezerkiezer bijvoorbeeld of je iemand kent, naar een concert bent geweest en dergelijke.

Ik kan heel goed leven met Eddie van Halen op nummer één.

Popconcerten

Zoals gezegd ging ik minstens één keer per week naar een popconcert en fotografeerde met klasgenoot Appie Pot dan de bands. We leerden door die regelmatige bezoeken veel van de journalisten en fotografen kennen. Bijvoorbeeld van Muziek Express en, toen nog, Muziekkrant Oor.

Daardoor, en doordat we ook steeds beter wisten hoe het rond een concert reilde en zeilde, kwamen we ook wel in kleedkamers, op feestjes en in hotels. Dat was bijzonder, zeker op onze leeftijd, maar het stelde ook weer niet zo veel voor. Iedereen, ook de artiesten, hingen voornamelijk een beetje onbestemd rond. Hier en daar sprak je iemand, maar het was vooral lomigheid en gratis drinken.

Ontmoetingen

Ik ging naar de concerten voor de muziek en het fotograferen. Appie las ook alle bladen en was goed op de hoogte van de muziekwereld. Hij onderhield ook de contacten met mediamensen en artiesten die we hadden ontmoet. Hij werd dan ook uitgenodigd voor mediagebeurtenissen of zo maar voor een praatje bij een platenmaatschappij. Soms ging ik mee, maar meestal niet. Ik kan niet meer precies terughalen over wel jaar ik het nu heb, maar volgens mij zat ik nog op school en was Appie gestopt.

Eddie van Halen in 1985

Eddie van Halen in 1985 (30 jaar oud)

In ieder geval heeft hij tijdens één van die bijeenkomsten bij een platenmaatschappij Eddie van Halen ontmoet. Die zal toen een jaar of vijfentwintig zijn geweest. Het had geklikt tussen Appie en Eddie en ze hielden contact.

Logeren bij Eddie van Halen

Eddie, zo ontdekte ik in één van de brieven die Appie me liet lezen, vond het leuk om met een Nederlandse jongen te corresponderen over muziek. Maar vooral ook over het Nederlandse leven. Ongeveer een half jaar na hun eerste ontmoeting werden Appie en ‘die vriend van je’ uitgenodigd om twee weken naar Amerika te komen op kosten van Eddie.

Die vriend was ik. De reis werd twee keer uitgesteld doordat Eddie verplichtingen had. Van de zijlijn volgde ik de ontwikkelingen natuurlijk gespannen. Eddie had een tweede huis gekocht, dat hij beschreef als een witte bungalow. Daar zouden we logeren. Hijzelf woonde een eindje verderop. Twee weken voor we dan eindelijk zouden gaan, kwam er weer een bericht. Dit keer zou het uiteindelijk een afgelasting zijn.

Moeder heeft voorrang natuurlijk

Het ging slecht met de moeder van Eddie. Als ik me goed herinner woonde ze weer in Nederland. Hij wilde dat ze naar Amerika kwam en in de nieuwe bungalow ging wonen. Het wordt een gek verhaal hoor, vooral omdat ik het me niet meer precies kan herinneren. Dat zijn moeder aandacht nodig had en in de bungalow ging wonen, hoefde onze komst niet te beletten.

Maar een paar dagen voor ons vertrek kwam het bericht dat het weer niet door zou gaan. De verhuizing bracht nogal wat emoties met zich mee. En, zijn moeder had honderden bijbels die moesten worden opgeslagen in de woning.

Helaas

Tot een nieuwe afspraak is het nooit gekomen. Eddie heb ik nooit ontmoet en ik ben ook nooit naar een concert van Van Halen geweest. Ik doe het met Youtube. En als ik dan de virtuositeit, subtiliteit en het enthousiasme zie, dan denk ik, wellicht een terechte winnaar.

In het Youtube-filmpje speelt hij op de tweede door hemzelf gemodificeerde gitaar, de Frankenstrat, die later ook als replica werd uitgebracht (oplage 300 exemplaren verkrijgbaar vanaf 24.500 euro).

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 11 oktober 2012 door in de categorie 2012, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Comments are closed.